Prekenweb.nl

Thema: Jezus, de enige Naam door God aan een Persoon gegeven onder de hemel, waardoor wij moeten zalig worden Punt 1: Het geven van die Naam, Punt 2: Het geloven door die Naam, Punt 3: Het roemen in die Naam, Bijbeltekst Omschrijving: Vraag 29. Waarom wordt de Zone Gods Jezus, dat is Zaligmaker, genoemd? Antwoord. Omdat Hij ons zalig maakt en van al onze zonden verlost; daarbenevens, dat bij niemand anders enige zaligheid te zoeken of te vinden is. Vraag 30. Geloven dan die ook aan den enigen Zaligmaker Jezus, die hun zaligheid en welvaart bij de heiligen, bij zichzelven, of ergens elders zoeken? Antwoord. Neen zij; maar zij verloochenen met de daad den enigen Zaligmaker Jezus, ofschoon zij met den mond in Hem roemen; want van tweeën één: óf Jezus moet geen volkomen Zaligmaker zijn, óf die dezen Zaligmaker met waar geloof aannemen, moeten alles in Hem hebben dat tot hun zaligheid van node is.

Thema: Troost in leven en sterven Punt 1: De troost gegeven door het in Gods Woord geopenbaarde aangaande de opstanding des vleses, Punt 2: De troost die geschept wordt uit het in Gods Woord geopenbaarde aangaande het geloof betreffende het eeuwige leven, Bijbeltekst Omschrijving: Vraag 57. Wat troost geeft u de opstanding des vleses? Antwoord. Dat niet alleen mijn ziel na dit leven van stonden aan tot Christus, haar Hoofd, zal opgenomen worden, maar dat ook dit mijn vlees, door de kracht van Christus opgewekt zijnde, wederom met mijn ziel verenigd en aan het heerlijk lichaam van Christus gelijkvormig zal worden. Vraag 58. Wat troost schept gij uit het artikel van het eeuwige leven? Antwoord. Dat, nademaal ik nu het beginsel der eeuwige vreugde in mijn hart gevoel, ik na dit leven volkomen zaligheid bezitten zal, die geen oog gezien, geen oor gehoord heeft, en in geens mensen hart opgeklommen is, en dat om God daarin eeuwiglijk te prijzen.

Thema: De waarheid omtrent het Heilig Avondmaal Punt 1: De aanwezigheid van Christus bij de viering van het Heilig Avondmaal, Punt 2: Het deelachtig worden van Christus door het gebruik maken van het Heilig Avondmaal, Punt 3: Het leven uit Christus na het houden van het Heilig Avondmaal, Bijbeltekst Omschrijving: Vraag 78. Wordt dan uit brood en wijn het wezenlijk lichaam en bloed van Christus? Antwoord. Neen; maar gelijk het water in den Doop niet in het bloed van Christus veranderd wordt, noch de afwassing der zonden zelve is (waarvan het alleen een Goddelijk waarteken en verzekering is), alzo wordt ook het brood in het Avondmaal niet het lichaam van Christus zelf, hoewel het naar den aard en de eigenschap der sacramenten het lichaam van Christus Jezus genaamd wordt. Vraag 79. Waarom noemt dan Christus het brood Zijn lichaam en den drinkbeker Zijn bloed, of het Nieuwe Testament in Zijn bloed, en Paulus de gemeenschap des lichaams en bloeds van Christus? Antwoord. Christus spreekt alzo niet zonder grote oor

Thema: Tweeërlei onderscheid Punt 1: Het onderscheid tussen de mis en het Avondmaal des Heeren, Punt 2: Het onderscheid tussen de mensen en het Avondmaal des Heeren, Bijbeltekst Omschrijving: Vraag 80. Wat onderscheid is er tussen het Avondmaal des Heeren en de paapse mis? Antwoord. Het Avondmaal des Heeren betuigt ons dat wij volkomen vergeving van al onze zonden hebben door de enige offerande van Jezus Christus, die Hij Zelf eenmaal aan het kruis volbracht heeft, en dat wij door den Heiligen Geest Christus worden ingelijfd, Die nu naar Zijn menselijke natuur niet op de aarde maar in den hemel is, ter rechterhand Gods Zijns Vaders, en daar van ons wil aangebeden zijn.Maar de mis leert dat de levenden en de doden niet door het lijden van Christus vergeving der zonden hebben, tenzij dat Christus nog dagelijks voor hen van de mispriesters geofferd worde, en dat Christus lichamelijk onder de gestalte des broods en wijns is, en daarom ook daarin moet aangebeden worden. En alzo is de mis in den grond anders niet d

Thema: Bede om onderworpenheid aan Gods wil Punt 1: Het bevel om onderworpenheid, Punt 2: Het model voor onderworpenheid, Punt 3: Het appel om onderworpenheid, Bijbeltekst Omschrijving: Vraag. Welke is de derde bede? Antwoord: Uw wil geschiede, gelijk in den hemel, alzo ook op de aarde.Dat is: Geef dat wij en alle mensen onzen eigen wil verzaken, en Uw wil, die alleen goed is, zonder enig tegenspreken gehoorzaam zijn; opdat alzo een iegelijk zijn ambt en beroep zo gewilliglijk en getrouwelijk moge bedienen en uitvoeren als de engelen in den hemel doen.

Thema: De broodvraag Punt 1: Wat betekent ‘Geef ons heden ons dagelijks bróód’, Punt 2: Wat betekent ‘Geef ons heden ons dágelijks brood, Punt 3: Wat betekent ‘Geef ons heden óns dagelijks brood’, Bijbeltekst Omschrijving: Vraag. Welke is de vierde bede? Antwoord. Geef ons heden ons dagelijks brood.Dat is: Wil ons met alle nooddruft des lichaams verzorgen, opdat wij daardoor erkennen dat Gij de enige Oorsprong alles goeds zijt, en dat noch onze zorg en arbeid, noch Uw gaven, zonder Uw zegen ons gedijen, en dat wij derhalve ons vertrouwen van alle schepselen aftrekken en op U alleen stellen.

Bijbeltekst Omschrijving: [7]   Dit nu zijn de dagen der jaren des levens van Abraham, welke hij geleefd  heeft, honderd vijf en zeventig jaren.[8]   En Abraham gaf den geest en stierf, in goeden ouderdom, oud en des  levens zat, en hij werd tot zijn volken verzameld.

Bijbeltekst Omschrijving: [1] En het leven van Sara was honderd zeven en twintig jaren; dit waren  de jaren des levens van Sara.[2]   En Sara stierf te Kiriath–arba, dat is Hebron, in het land Kanaan; en  Abraham kwam om Sara te beklagen, en haar te bewenen.[3] Daarna stond Abraham op van het aangezicht van zijner dode, en hij sprak  tot de zonen Heths, zeggende:[4]   Ik ben een vreemdeling en inwoner bij u; geeft mij een erfbegrafenis  bij u, opdat ik mijn dode van voor mijn aangezicht begrave.[5]   En de zonen Heths antwoordden, Abraham, zeggende tot hem:[6]   Hoor ons, mijn heer! gij zijt een vorst Gods in het midden van ons;  begraaf uw dode in de keure onzer graven; niemand van ons zal zijn graf  voor u weren, dat gij uw dode niet zoudt begraven.[7]   Toen stond Abraham op, en boog zich neder voor het volk des lands, voor  de zonen Heths;[8]   En hij sprak met hen, zeggende: Is het met uw wil, dat ik mijn dode  begrave van voor mijn aangezicht; zo hoort mij, en spreekt voor mij bij  Efron, den zoon van

Bijbeltekst Omschrijving: [1] En het geschiedde na deze dingen, dat God Abraham verzocht; en Hij zeide  tot hem: Abraham! En hij zeide: Zie, hier ben ik![2]   En Hij zeide: Neem nu uw zoon, uw enige, dien gij liefhebt, Izak, en ga  heen naar het land Moria, en offer hem aldaar tot een brandoffer, op  een van de bergen, dien Ik u zeggen zal.[3] Toen stond Abraham des morgens vroeg op, en zadelde zijn ezel, en nam  twee van zijn jongeren met zich, en Izak zijn zoon; en hij kloofde hout  tot het brandoffer, en maakte zich op, en ging naar de plaats, die God  hem gezegd had.[4]   Aan den derden dag, toen hief Abraham zijn ogen op, en zag die plaats  van verre.[5]   En Abraham zeide tot zijn jongeren: Blijft gij hier met den ezel, en ik  en de jongen zullen heengaan tot daar; als wij aangebeden zullen hebben,  dan zullen wij tot u wederkeren.

Bijbeltekst Omschrijving: [22] Voorts geschiedde het ter zelfder tijd, dat Abimelech, mitsgaders Pichol,  zijn krijgsoverste, tot Abraham sprak, zeggende: God is met u in alles,  wat gij doet.[23]   Zo zweer mij nu hier bij God: Zo gij mij, of mijn zoon, of mijn neef  liegen zult! naar de weldadigheid, die ik bij u gedaan heb, zult gij  doen bij mij, en bij het land, waarin gij als vreemdeling verkeert.[24]   En Abraham zeide: Ik zal zweren.

Bijbeltekst Omschrijving: [14] Toen stond Abraham des morgens vroeg op, en nam brood, en een fles water,  en gaf ze aan Hagar, die leggende op haar schouder; ook gaf hij  haar het kind, en zond haar weg. En zij ging voort, en dwaalde in de  woestijn Ber–seba.[15]   Als nu het water van de fles uit was, zo wierp zij het kind onder een  van de struiken.[16]   En zij ging en zette zich tegenover, afgaande zo verre, als die met den  boog schieten; want zij zeide: Dat ik het kind niet zie sterven; en zij  zat tegenover, en hief haar stem op, en weende.[17]   En God hoorde de stem van den jongen; en de Engel Gods riep Hagar toe  uit den hemel, en zeide tot haar: Wat is u, Hagar? Vrees niet; want  God heeft naar des jongens stem gehoord, ter plaatse, waar hij is.[18]   Sta op, hef den jongen op, en houd hem vast met uwe hand; want Ik zal  hem tot een groot volk stellen.[19]   En God opende haar ogen, dat zij een waterput zag; en zij ging, en vulde  de fles met water, en gaf den jongen te drinken.[20]   En God was m

Bijbeltekst Omschrijving: [8]   En het kind werd groot, en werd gespeend; toen maakte Abraham een groten  maaltijd op den dag, als Izak gespeend werd.[9] En Sara zag den zoon van Hagar, de Egyptische, dien zij Abraham gebaard  had, spottende.[10]   En zij zeide tot Abraham: Drijf deze dienstmaagd en haar zoon uit; want  de zoon dezer dienstmaagd zal met mijn zoon, met Izak, niet erven.[11]   En dit woord was zeer kwaad in Abrahams ogen, ter oorzake van zijn zoon.[12]   Maar God zeide tot Abraham: Laat het niet kwaad zijn in uw ogen, over  den jongen, en over uw dienstmaagd; al wat Sara tot u zal zeggen, hoor  naar haar stem; want in Izak zal uw zaad genoemd worden.[13]   Doch Ik zal ook den zoon dezer dienstmaagd tot een volk stellen, omdat  hij uw zaad is.

Bijbeltekst Omschrijving: [1] En de HEERE bezocht Sara, gelijk als Hij gezegd had; en de HEERE deed  aan Sara, gelijk als Hij gesproken had.[2]   En Sara werd bevrucht, en baarde Abraham een zoon in zijn ouderdom, ter  gezetter tijd, dien hem God gezegd had.[3]   En Abraham noemde den naam zijns zoons, die hem geboren was, dien hem  Sara gebaard had, Izak.[4]   En Abraham besneed zijn zoon Izak, zijnde acht dagen oud, gelijk als hem  God geboden had.[5]   En Abraham was honderd jaren oud, als hem Izak zijn zoon geboren werd.[6]   En Sara zeide: God heeft mij een lachen gemaakt; al die het hoort, zal  met mij lachen.[7]   Voorts zeide zij: Wie zou Abraham gezegd hebben: Sara heeft zonen gezoogd?  want ik heb een zoon gebaard in zijn ouderdom.

Bijbeltekst Omschrijving: [1]   En Abraham reisde van daar naar het land van het zuiden, en woonde tussen  Kades en tussen Sur; en hij verkeerde als vreemdeling te Gerar.[2]   Als nu Abraham van Sara, zijn huisvrouw, gezegd had: Zij is mijn zuster,  zo zond Abimelech, de koning van Gerar, en nam Sara weg.[3]   Maar God kwam tot Abimelech in een droom des nachts, en Hij zeide tot  hem: Zie, gij zijt dood om der vrouwe wil, die gij weggenomen hebt; want  zij is met een man getrouwd.[4]   Doch Abimelech was tot haar niet genaderd; daarom zeide hij: Heere! zult  Gij dan ook een rechtvaardig volk doden?[5]   Heeft hij zelf mij niet gezegd: Zij is mijn zuster? en zij, ook zij heeft  gezegd: Hij is mijn broeder. In oprechtheid mijns harten en in reinheid  mijner handen, heb ik dit gedaan.[6]   En God zeide tot hem in den droom: Ik heb ook geweten, dat gij dit in  oprechtheid uws harten gedaan hebt, en Ik heb u ook belet van tegen Mij  te zondigen; daarom heb Ik u niet toegelaten, haar aan te roeren.[7]   Zo geef dan

Bijbeltekst Omschrijving: [16] Toen stonden die mannen op van daar, en zagen naar Sodom toe; en Abraham  ging met hen, om hen te geleiden.[17]   En de HEERE zeide: Zal Ik voor Abraham verbergen, wat Ik doe?[18]   Dewijl Abraham gewisselijk tot een groot en machtig volk worden zal, en  alle volken der aarde in hem gezegend zullen worden?[19]   Want Ik heb hem gekend, opdat hij zijn kinderen en zijn huis na hem zoude  bevelen, en zij den weg des HEEREN houden, om te doen gerechtigheid en  gerichte; opdat de HEERE over Abraham brenge hetgeen Hij over hem  gesproken heeft.[20]   Voorts zeide de HEERE: Dewijl het geroep van Sodom en Gomorra groot is,  en dewijl haar zonde zeer zwaar is,[21]   Zal Ik nu afgaan en bezien, of zij naar hun geroep, dat tot Mij gekomen  is, het uiterste gedaan hebben, en zo niet, Ik zal het weten.[22]   Toen keerden die mannen het aangezicht van daar, en gingen naar Sodom;  maar Abraham bleef nog staande voor het aangezicht des HEEREN.[23] ¶  En Abraham trad toe, en zeide: Zult Gij oo

Bijbeltekst Omschrijving: [1] Daarna verscheen hem de HEERE aan de eikenbossen van Mamre, als hij in  de deur der tent zat, toen de dag heet werd.[2]   En hij hief zijn ogen op en zag; en ziet, daar stonden drie mannen  tegenover hem; als hij hen zag, zo liep hij hun tegemoet van de deur  der tent, en boog zich ter aarde.[3]   En hij zeide: Heere! heb ik nu genade gevonden in Uw ogen, zo gaat toch  niet aan Uw knecht voorbij.[4]   Dat toch een weinig waters gebracht worde, en wast Uw voeten, en leunt  onder dezen boom.[5]   En ik zal een bete broods langen, dat Gij Uw hart sterkt; daarna zult  Gij voortgaan, daarom omdat Gij tot Uw knecht overgekomen zijt. En zij  zeiden: Doe zo als gij gesproken hebt.[6]   En Abraham haastte zich naar de tent tot Sara, en hij zeide: Haast u;  kneed drie maten meelbloem, en maak koeken.[7]   En Abraham liep tot de runderen, en hij nam een kalf, teder en goed, en  hij gaf het aan den knecht, die haastte, om dat toe te maken.[8]   En hij nam boter en melk, en het kalf, dat hij